Heel Hatert Huilt, een minidocumentaire over het opdoeken van de voetbalclub SV Hatert. Een voetbalclub die 95 jaar bestaan heeft, ooit de grootste van Nijmegen. Die talenten heeft voortgebracht, die door tegenstanders gevreesd werd maar die ook vooral geliefd was door haar leden. De poort ging op 30 december definitief op slot.
Een van die leden is mijn vader. In deze mini-documentaire hoor je hem vertellen over de club. Deze club is een stukje van hem en daarmee een stukje van mij. Mijn vader vertelt erover in zakelijkheden. Zoals bij zoveel mannen van die leeftijd (+/-75) zul je de emotie tussen de regels door vinden. Ondanks dat mijn vader het woord voert spreekt hij namens velen die zich jarenlang hebben ingezet voor deze club.
SV Hatert is een deel van mijn vaders geschiedenis en daarmee van mijn eigen geschiedenis. Dit is waar ik vandaan kom. Dit project heeft mij de mogelijkheid gegeven om de band met mijn vader te verdiepen en een persoonlijke laag te geven aan mijn portfolio.
Uiteindelijk heb ik een mini-documentaire gecombineerd met een fotoserie. De foto's schoot ik allemaal analoog. Zo dwong ik mezelf om te vertragen en echt in dit project te duiken. In de vorm heb ik mijn liefde voor minimalistische fotografie weten te combineren met het vertellen van kleine verhalen van gewone mensen.
Een van die leden is mijn vader. In deze mini-documentaire hoor je hem vertellen over de club. Deze club is een stukje van hem en daarmee een stukje van mij. Mijn vader vertelt erover in zakelijkheden. Zoals bij zoveel mannen van die leeftijd (+/-75) zul je de emotie tussen de regels door vinden. Ondanks dat mijn vader het woord voert spreekt hij namens velen die zich jarenlang hebben ingezet voor deze club.
SV Hatert is een deel van mijn vaders geschiedenis en daarmee van mijn eigen geschiedenis. Dit is waar ik vandaan kom. Dit project heeft mij de mogelijkheid gegeven om de band met mijn vader te verdiepen en een persoonlijke laag te geven aan mijn portfolio.
Uiteindelijk heb ik een mini-documentaire gecombineerd met een fotoserie. De foto's schoot ik allemaal analoog. Zo dwong ik mezelf om te vertragen en echt in dit project te duiken. In de vorm heb ik mijn liefde voor minimalistische fotografie weten te combineren met het vertellen van kleine verhalen van gewone mensen.